περισκήνιον

τὸ, Μ

1. στον πληθ. τὰ περισκήνια

α) ορειχάλκινα κιγκλιδώματα στο θέατρο

β) η ορχήστρα τού θεάτρου

2. μτφ. το ανθρώπινο σώμα ως κατοικητήριο τής ψυχής («ἐλύπει τὸν φιλόσοφον τὸ θνητόν περισκήνιον», Θεοφύλ. Σιμ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < περι-* + σκηνή + κατάλ. -ιον (πρβλ. παρα-σκήνιον)].